Peru'nun tropikal yağmur ormanlarının can damarı olan, pembe yunuslar ve dev su samurları gibi nesli tükenmekte olan türlere ev sahipliği yapan Marañón Nehri'ne 25 sene önce bir mavnadan (gemilere yük taşıyan tekne) 5.000 varilden fazla ham petrol döküldü.
Bu olay, Marañón Nehri'ni ve kıyısında yaşayan insanları rahatsız eden petrol sızıntılarının ne ilki ne de sonuncusuydu.
Ancak 2000 yılında gerçekleşen bu petrol sızıntısı diğerlerine kıyasla bir kadını harekete geçirdi.
Marañón kıyılarında büyüyen yerli Kukama topluluğundan Mari Luz Canaquiri Murayari, Asociación de Mujeres Huaynakana Kamatahuara Kana'yı (Çalışkan Kadınlar Derneği veya HKK) kurdu. Kadınların öncülük ettiği örgüt, son 20 yılını ve daha fazlasını nehrin korunması için mücadele ederek geçirdi.
Canaquiri Murayari’nin sıkı çalışmaları meyvesini geçtiğimiz yıl mart ayında verdi.
Buna göre Peru federal mahkemesi nehrin tüzel kişiliğe sahip olduğuna karar vererek, nehrin serbestçe akmaya devam etmesi ve çevresel kirlilikten arınması için doğal bir hak verdi.
Mart 2024'te federal mahkeme Kukama lehine karar verdi ve ülke tarihinde ilk kez bir nehre tüzel kişilik tanınarak var olma, kirlilikten uzak akma ve ekosistem içindeki temel işlevlerini yerine getirme gibi haklar verildi.
Bugün artık 56 yaşında olan Canaquiri Murayari, çalışmalarından dolayı her yıl her biri farklı bir kıtada çalışan altı taban çevre liderine verilen bir ödül olan Goldman Çevre Ödülü'ne layık görüldü.
