Çin, üç yaşın altındaki her çocuk için ailelere yıllık 3.600 yuan (yaklaşık 500 dolar) ödeme sunan ilk ülke çapındaki çocuk bakımı sübvansiyon programını duyurdu. Pazartesi günü duyurulan bu önlem, hükümetin ülkenin sürekli düşük doğum oranını ve uzun vadeli demografik düşüşünü kontrol altına alma yönündeki daha kapsamlı çabalarının bir parçası.
20 Milyondan Fazla Aile Yararlanacak
Bu politika, Pekin'in tarihi bir demografik gerilemeyle mücadele etmek için attığı son adım.
Çin nüfusu, 2024'te mütevazı bir toparlanma kaydetmeden önce yedi yıl üst üste düşüş yaşadı. Bu düşüş, doğum oranlarındaki keskin düşüş, hızla yaşlanan toplum ve artan ekonomik belirsizlikten kaynaklanıyor. Buna karşılık, yetkililer son yıllarda vergi indirimleri, ebeveyn izni uzatmaları ve çocuk bakımı desteği gibi bir dizi önlem uygulamaya koydu.
Çin Ulusal Sağlık Komisyonu'na göre, yeni program bu yıl başlayacak ve her yıl 20 milyondan fazla aileye fayda sağlaması bekleniyor. Sübvansiyon, çocuk üç yaşına gelene kadar yıllık olarak ödenecek ve doğum sırasına bakılmaksızın tüm çocuklar için geçerli olacak. Gelir vergisinden muaf tutulacak ve diğer sosyal yardım türlerine uygunluğun belirlenmesinde hane halkı gelirine dahil edilmeyecek.
Tek Çocuk Politikası mı Doğum Oranlarını Düşürdü?
Bu adım, onlarca yıllık katı aile planlaması politikalarından önemli bir uzaklaşmayı yansıtıyor. Çin, 2015 yılında tek çocuk politikasını sonlandırarak önce aile başına iki çocuğa izin vermiş, ardından bu sınırı üçe çıkarmıştı. Ancak doğum oranları düşmeye devam etti. Ülkenin yaklaşık 9,5 milyon doğum kaydettiği 2024 yılında mütevazı bir toparlanma yaşansa da bu rakam 2017'deki seviyenin neredeyse yarısı seviyesinde. Resmi veriler, 2020'lerin başlarında istikrarlı bir düşüş olduğunu gösteriyor ve 2020, son kırk yılı aşkın süredir en düşük doğum sayısına ulaştı.
Çinli Yetkililere Göre Başlıca Etkenler:
Devlet desteğinin artmasına rağmen, birçok genç Çinli çocuk sahibi olma konusunda isteksiz kalmaya devam ediyor. Ekonomistler ve demograflar, doğurganlıktaki sürekli düşüşün ardındaki başlıca etkenler olarak finansal zorluklar, yüksek konut ve eğitim maliyetleri, iş güvencesizliği, uzun çalışma saatleri ve özellikle kadınlar arasında değişen toplumsal değerlere işaret ediyor. Kentleşme, artan eğitim seviyesi ve tek çocuk politikasının kalıcı psikolojik mirası da evliliğe ve çocuk sahibi olmaya yönelik kültürel tutumların değişmesine katkıda bulunan faktörler olarak gösteriliyor.
